Fargo (1996)

Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten Fargo is een van die geroemde klassiekers die ik nog steeds niet gezien had. Na 3 seizoenen Fargo mocht het dus wel een keer tijd worden, en dat werd het op een luie zondagavond. Leuk om te zien waar de serie zijn inspiratie vandaan haalt. Ik had ook niet verwacht dat het eerste seizoen zoveel elementen uit het origineel overgenomen had, maar ook de verdere seizoenen hanteren hetzelfde eigenzinnige sfeertje wat door de film heen hangt. Hier had gemakkelijk een hele reeks films met mislukte misdaden uit voort kunnen vloeien, wat ook precies is wat de serie nu gedaan heeft, alleen dan natuurlijk met seizoenen. Apart als je je bedenkt hoe lang dit geduurd heeft terwijl het concept zich er goed voor leent. Misschien dat niemand zich eerder aan het eigenzinnige stijltje van de Coen Brothers durfde te wagen? Hoewel Fargo al meer dan 20 jaar oud is en dit goed zichtbaar is, werd het voor mij nergens storend. Ik kon er in ieder geval goed doorheen kijken. En hoewel Jerry Lundegaard niet zo leuk is als Lester Nygaard uit het eerste seizoen van de serie wordt dit met name door de personages van Peter Stormrare en Frances McDormand ruimschoots gecompenseerd. Zoveel jaren na dato is dit nog steeds een toppertje, al had de arrestatie van Jerry wel wat minder gemakkelijk mogen gaan en had ik hier liever nog wat meer van een klopjacht willen zien. 4,0*

Oh daddy... Mocht iemand mij ooit vragen wat de ideale instapfilm voor de Coens is, dan zou ik zonder aarzelen déze noemen: ijzersterk plot, onderkoeld grappig, onverwacht hard, unieke dialogen, en elke scène àf. Misschien gaat de meeste aandacht uit naar McDormands hoofdrol vanwege haar eerste van tot nog toe drie Oscars (en met dat aantal gingen slechts drie actrices haar voor), maar wat mij elke keer opnieuw weer fascineert is de bijrol van William H. Macy: met deze vertolking komt hij in één klap terecht in het selecte groepje acteurs die ik sinds een eerdere rol niet meer ánders dan als dát personage kan zien, en bij wie ik bij elke nieuwe rol dus altijd een glimp van die eerdere ikonische rol zie doorschemeren (Malcom McDowell in A clockwork orange, Christopher Walken in The deer hunter...). Maar feitelijk is álles aan deze film perfect. Roger Ebert: "Films like Fargo are why I love the movies."

@ Roger Thornhill Bedankt, die vraag zat me al jaren dwars, hier het antwoord dat ik eerder via IMDb ontving: He was swapping the plates on the parked car with the car he was driving. So if the police were to run the plates of his car, it wouldn't come up as the dealer plates. Remember, that Showwalter and Grimsrud killed a trooper that had pulled them over. If he radioed in their plates then there would be an APB to look for that specific license plate.